شرح دعای روز بیست و دوم ماه رمضان
اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ فَضْلِکَ در دعاهایمان از خدا بخواهیم با فضل با ما برخورد کند نه با عدل الهی!
وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ فِیهِ بَرَکَاتِکَ ای خدا در این روز به روی من درهای فضل و کرمت را بگشا
وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِکَ و بر من برکاتت را نازل فرما
وَ أَسْکِنِّی فِیهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِکَ و بر موجبات رضا و خوشنودیت موفقم بدار
یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّین و در وسط بهشت هایت مرا مسکن ده
اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ فَضْلِکَ ای پذیرنده دعای مضطر پریشان.
خدایا درهای فضلت را به روی من باز کن ؛ الان خداوند با فضل خود با ما معامله می کند و اگر بخواهد با عدلش با ما برخورد کند کار همه ما خراب است. در دعا می خوانیم « اَللّهم عاِملنا بِفَضلِک وَ لا تُعامِلنا بِعَدلِک » [شرح اصول کافی ، ملا صالح مازندرانی ج 10ص 191]
در این دعا از خداوند خواستاریم که دربهای فضل و کرم خود را بر روی ما
بگشاید، حال می خواهیم بدانیم که منظور از ابواب (دربها) چیست؟ اگر به ظاهر
آن نظر اندازیم می بینیم که ابواب همان موانعی هستند که برای واردشدن به
مکان های مورد نظر نیاز به فتح و گشودن آنها داریم که برای فتح و گشودن
آنها نیز نیاز به مفتاح و کلید داریم آن هم کلیدی که مخصوص درب مورد نظر
باشد چرا که اگر کلید هر درب در جای خود قرار نگیرد آن درب گشوده نمی شود
مگر اینکه شاه کلید داشته باشیم که آن کلیدی است که تمام دربها را می
گشاید.
[ادامه مطلب را در اینجا بخوانید .]
درباره این سایت