امام زین العابدین(ع)، تجسم معنویت و فضیلت در عصر ظلمت
حضرت علی بن حسین(ع) ملقب به «زین العابدین» و «سید السجادین» در پنجم شعبان سال ۳۸ هجری در مدینه به دنیا آمد. مادر گرامی ایشان شهربانو دختر یزدْگِرد (آخرین پادشاه ساسانی) است. در مورد شهربانو مطالب گوناگونی گفته شده است اما در الکافی به نقل از جابر و او از امام باقر(ع) آمده که حضرت فرمود: «هنگامی که دختر یزدگِرد را بر عُمَر، وارد کردند، دوشیزگان مدینه برای تماشایش آمدند و مسجد [پیامبر(ص)] از نور ورودش روشن شد. چون عمر بر او نگریست، [آن بانو ]صورت خود را پوشاند و گفت: اُف به روزگار هرمز باد! عمر گفت: آیا به من دشنام می دهد؟ و قصد [تنبیه] او را کرد.
امیرمؤمنان، علی(ع) به او فرمود: تو چنین حقّی نداری. او را در گزینش
مردی از مسلمانان، آزاد بگذار و او را سهم غنیمتی همان مردی قرار ده که
برگزیده است. آن دختر آمد تا دستش را بر سر حسین(ع) گذاشت. امیرمؤمنان،
علی(ع) به او فرمود: نام تو چیست؟ گفت: جهانشاه. امیر مؤمنان(ع) به او
فرمود: بلکه شهربانو. سپس به حسین(ع) فرمود: ای ابوعبدالله! همانا او برایت
بهترینِ زمینیان را به دنیا می آورد. او علی بن الحسین (امام زین
العابدین(ع)) را به دنیا آورد. از این رو به علی بن الحسین(ع) فرزند دو
سلسله برگزیده می گفتند: برگزیده عرب، هاشم و برگزیده غیر عرب، فارس».
[ادامه مطلب را در اینجا بخوانید .]
درباره این سایت